Είμαι κι εγώ ένα ιδιαίτερο παιδί

Εμαθα να διαβαζω και να γραφω πολυ νωρις. Ο μπαμπας μου ασχοληθηκε πολυ μαζι μου απο μικρο και φυσικα ως το πρωτο παιδι της οικογενειας, ακομα και σημερα που ειμαι 32 χρονων ΓΥΝΑΙΚΑ, ειχε και έχει μεγαλες απαιτησεις!. Μεχρι την τριτη δημοτικου ολα κυλουσαν ομαλα. Τοτε εμφανιστηκε ενα Β στους βαθμους μου και η οικογενεια μου μονο που δεν αυτοκτονησε!!!! Παραπονα στη δασκαλα. Φωνες σε εμένα. Η δικαιολογια της δασκαλας ηταν οτι δεν κανω καλα γραμματα και γι αυτο πηρα Β. Συνεχισα να προσπαθω οσο περισσοτερο μπορουσα με την καλλιγραφια και ομως καμια βελτιωση στα γραμματα μου.
Πεμπτη δημοτικου και αρχιζουνε προβληματα στα μαθηματικα. Οχι οτι δεν τα καταλαβαινα, απλα αργουσα. Αυτο ομως δεν φαινοτανε στην ταξη. Φαινοτανε οτι δεν τα ηξερα γιατι ποτε δεν τελειωνα τις ασκησεις. Γυρω στα Χριστουγεννα λοιπον, ειχαμε γιορτουλα και θα παιρναμε κ βαθμους. Ολοι οι γονεις κ οι μαθητες μεσα στην αιθουσα κ το feedback του δασκαλου για τον καθενα μας δεν εμενε κρυφο. Φτανει η σειρα μου, προχωραμε μπροστα με τον μπαμπα μου κ ο δασκαλος σουφρωνει τα φρυδια κ λεει μεσα στην αιθουσα “Δυστυχως η ΙΒ δεν στροφαρει!” Μια ησυχια μεσα στην αιθουσα, ολα τα ματια καρφωμενα πανω μας κ ενας μπαμπας κατακοκκινος αλλα ηρεμος. Γυριζουμε σπιτι κ αρχιζουν οι συζητησεις για το τι θα κανω στην ζωη μου. Να σας υπενθυμισω ημουν μολις 10 χρονων!!! Οποτε επεσε η πρωτη συμβουλη, να τελειωσω το γυμνασιο κ να γινω κομμωτρια! (δεν εχω τιποτα εναντιον της κομμωτικης μην παρεξηγηθω, απλα το επισημανω σε σχεση με την ηλικια μου κλπ). Εγω συνεχισα να προσπαθω οσο μπορουσα να παω καλα στο σχολειο αλλα εφτανα μεχρι το 9. Σιγα σιγα αρχιζω κ βρισκω τροπους που με βοηθανε στην συγκεντρωση, αρχιζω κ διαπιστωνω τι κανω απο πολυ μικρη ωστε να μαθω ακομα κ τις μερες της εβδομαδας!
Ανακαλυπτω τοτε τους χρωματιστους μαρκαδορους που ειναι για σημειωσεις. Κ αρχιζω να χρωματιζω τα βιβλια μου. Η πρωτη κατσαδα ηρθε!! “Δεν διαβαζεις, ολο παιζεις εκει μεσα” Μα εγω απλα οργανωνα αυτα που διαβαζα σε τομεις.
Ηρθε το γυμνασιο. Να διαβαζω με τις ωρες. Να κουραζομαι, να χανομαι μεσα σε τριγωνα, μεσα σε πηνια!!! Μου αρεσε ομως τοσο πολυ να ειμαι ολη μερα στα βιβλια μου κ ας μην θυμομουν πολλα μετα. Σιχαινομουν την ιστορια. Καθομουν με τον πατερα μου ωρες κ μου την ελεγε κ μετα τα θυμομουν. Αλλα ΟΧΙ!!!! Δεν την ηξερα οπως την ελεγε το βιβλιο!!! Πολυ κακη μαθητρια η ΙΒ.
Πρωτη γυμνασιου ερχεται η μητερα μου να ρωτησει τους καθηγητες κ πετυχαινει τον μαθηματικο! Της λεει λοιπον οτι ειμαι επιμελης κ πολυ καλη μαθητρια!! Τι εκανε τοτε ενα κοριτσακι 12 χρονων;; Αρχιζει κ χοροπηδαει γυρω απο τη μαμα του κ τον δασκαλο της κ φωναζει ” Στροφαρω! Στροφαρω! Στροφαρω!
Τα χρονια περνουσαν κ εγω καθε χρονο ζοριζομουν κ περισσοτερο. Οι βαθμοι μου παντα 18 και 19. Μεσο ορο εβγαζα 19 + αλλα με πολυ κοπο. Φυσικα για τον μπαμπα δεν ηταν αρκετο ποτε! 20 ειναι το αριστα; 21 επρεπε να βγαζω εγω!!!!
Φτανω λυκειο, κ ανηκω στους καλους μαθητες. Πηγαινω πλεον φροντιστηριο κ θεωρουμε ΤΟΠ μαθητρια! Δευτερα λυκειου λοιπον με ξεκινανε προετοιμασια για πανελληνιες αφου με τα της δευτερας δεν εχω προβλημα. Σας λεω κορυφη μαθητρια!!! Ξενυχτια αγκαλια με τα ολοκληρωματα κ τα πηνια. Τωρα ειχα ανακαλυψει και την μουσικη. Ολη νυχτα επαιζε το ραδιο. Οι γονεις μεσα στην γκρινια. “Μα διαβαζεις τωρα;;; Μαλλον κοιροιδευεις” Τα σχολια των καθηγητων ομως παντα ηταν πολυ καλα! Δεν θα ελεγα οτι ανηκα στα φυτουκλακια, γιατι ημουν κ λιγο κωλοπαδακι αχαχαχα. Αλλα ειχα στοχο!!! Να περασω Ηλεκτρολογος Μηχανικος και Μηχανικων Υπολογιστων στο Μετσοβιο Πολυτεχνειο!!
Φτανει η 3η λυκειου. Διαβασμα, ξενυχτια, αγκαλια με τους μαρκαδορους κ το ραδιο. Οι πανελληνιες ηταν σε ενα μηνα κ ενα βραδυ μου πεφτει το στυλο απο το χερι. Δεν δινω σημασια. Προσπαθω να το πιασω ξανα! Τιποτα!! Γελαγα!! Με πιανει νευρικο που δεν μπορω να ελεξω το χερι μου κ λιποθυμω. Πηγαινω νοσοκομειο με τους καθηγητες μου απο το φροντιστηριο γιατι 11 το βραδυ που αλλου θα επρεπε να ειναι ενα κοριτσι 18 χρονων;; Η διαγνωση υπερκοπωση. ΤΟ χερι μου ομως αρνιοταν να λειτουργησει. Καθοτανε εκει κρεμασμενο. Τελοσπαντων να μην πολυλογω επι ενα χρονο οι γιαροι κανανε διαγνωση υπερκοπωσης. Πανελληνιες δενε δωσα εκεινη την χρονια. Οι γονεις μου αφου εχουμε γυρισει 5 γιατρους, πλεον νομιζουν οτι τους κοροιδευω.
Τελικα παω σε εναν αλλο γιατρο κ μου βρισκει φλεγμονες κλπ κ σε ενα μηνα γινομαι καλα. Φτανουν οι πανελληνιες. Αχγος πολυ αλλα ολοι σιγουροι οτι εστω ΑΕΙ Πληροφορικης το εχω στο τσεπακι.
Βγαινουν τα αποτελεσματα:  5,5,6,13
ΣΟΚ ολοι!!!! στο φροντιστηριο να λυνω τα θεματα χωρις προβλημα. Κανενας ομως δεν με χρονομετρησε ποση ωρα εκανα.
Μετα απο ενα χρονο αποφασιζουμε να βγω Αγγλια. Τα σχολια που ακουσα για αυτη την κινηση:
“Ας κατσει εδω κοριτσι πραγμα να καλοπαντρευτει…που να τρεχει”
“Στο σχολειο βαζουν ευκολα τους βαθμους, αφου εγραψε 5 στις πανελληνιες τοσο αξιζει ως μαθητρια. Στειλτε την να γινει κομμωτρια κ θα την παρω εγω στη δουλεια”
” Οποιος παει Αγγλια ειναι γιατι δεν διαβασε ποτε του κ εκει τους περνανε ολους ευκολα”
Ηρθα με κρυα την καρδια, αλλα κ ενα ονειρο να τρεμοσβηνει στην ψυχουλα μου!
Τελειωνει το πρωτο ετος με εργασιες στο 80%. Ερχονται οι βαθμοι στο σπιτι κ εχω μεινει σε ΟΛΑ τα μαθηματα αλλα στην εξεταστικη! Ναι ναι εδω τους περνανε ολους κ γι αυτο επρεπε να επαναλαβω ολα τα μαθηματα! Φυσικα ο πατερας μου δεν ηθελε να με ξαναστειλει κ πλεον η κομμωτικη φανταζε τοσο κοντινο. Πλεον αρχισα να αμφισβητω τον ιδιο μου τον εαυτο!! Μα τι κανω τοσα χρονια; Γιατι δεν μπορω να μαθω παπαγαλια κατι οπως οι αλλοι; Μηπως τελικα δεν στροφαρω;;;
Χαρη στην μητερα μου ερχομαι για δευτερη φορα πανω. Ολοι οι καθηγητες εδω αρχισανε να ρωτανε τι μπορει να πηγε στραβα κ κανεις δεν ηξερε απαντηση. Ωσπου μια μερα, αντεγραφα απο τον πινακα κ επεσε το ματι του καθηγητη μου. Αρχισε να γελαει κ μου λεει πρεπει να κανεις εξεταση για δυσλεξια. Λιγο τρομαξα αλλα αφου εκεινος γελαγε ειπα ενα απλο οκ.
Το κανω κ βγαινω 68% δυσλεκτικη. Οι κοπελες που μου κανανε τα τεστ το βρηκαν θαυμα να εχω φτασει τοσο ψηλα μονη μου χωρις βοηθεια. Τους ειπα για τα χρωματα που εχω στο κεφαλι μου κ θυμαμαι τις μερες. Για το πως καταφερα να διαβασω ενα χαρτη. Για τους μαρκαδορους μου. Για την μουσικη μου. Βρηκα τοση καταννοηση. Μου δωσανε στην εξεταστικη 20 λεπτα εξτρα ανα ωρα!!! Αυτο ηταν, ολοι βαθμοι στην εξεταστικη εκτιναχθηκαν στο 80%.  Στο πτυχιο πηρα αριστα 
Οταν το ανακοινωσα στη μητερα μου μεσω τηλεφωνου αρχισε να κλαιει σπαραχτικα κ να με ρωταει αν θα με διωξουν!!! Ετσι δεν αντιδρουμε σε καθε τι διαφορετικο; Σε καθε τι που ειναι εξω απο το καλουπι που μας βαζει η κοινωνια; Δεν το ειπα σε κανεναν αλλον περα απο τους γονεις μου. σε μια γενικη συζητηση που ειχα με την θεια μου κ τον τοτε 12χρονο γιο της ακουσα τραγικα πραγματα για τους δυσλεκτικους! Οτι ειναι χαζοι!!! Να τους σταματανε απο το σχολειο. Να πηγαινουν σε ειδικα σχολεια κλπ.
Πιστευω οτι η κοινωνια της Ελλαδας εχει δημιουργησει στην φαντασια του καθε ανθρωπου μια τελειοτητα. Αν κατι δεν ειναι σωστο στη ζωη σου, αν δεν εχεις σπουδασει, αν δεν εχεις λεφτα, αν δεν εχεις το τελειο αυτοκινητο… που πας;;;
Δεν λες σε ενα παιδακι 10 χρονων πως δεν στροφαρει! Και κυριως μπροστα σε τοσο κοσμο. Τελειωνουν φιλολογοι κλπ κ εχουν κανει ενα μαθημα πανω στην παιδαγωγικη!!! Το βρισκω τραγικο! Αυτη η εκπαιδευση που χτυπιομαστε πως εχουμε που ειναι; Στις παραγωγους, στα πηνια και στη φιλοσοφια των αρχαιων Ελληνων;
Ζητω συγνωμη για το μεγαλο κειμενο που εγραψα. Τα συναισθηματα κ βιωματα μου ειναι πιο βαθια απο αυτα που παρουσιασα εδω κ με κηνυγανε ακομα. Ειμαι λεκτορας στην πληροφορικη εδω κ 7 χρονια. Και ομως ακομα πρεπει να αποδεικνυω το πως εφτασα εδω γιατι πως γινεται σε τοσο νεαρη ηλικια να καταφερεις κατι τετοιο; Μηπως “πηγες” με καθηγητες βρε συ;;;
Κ φυσικα οταν ειμαι στην Ελλαδα το κρυβω οτι ειμαι λιγο “αργη” στη σκεψη
Ειμαι και εγω ενα ΑΜΕΑ.
Σας ευχαριστω που με διαβασατε
με εκτιμηση
ΙΒ