Είμαι κι εγώ ένα ιδιαίτερο παιδί

Εμαθα να διαβαζω και να γραφω πολυ νωρις. Ο μπαμπας μου ασχοληθηκε πολυ μαζι μου απο μικρο και φυσικα ως το πρωτο παιδι της οικογενειας, ακομα και σημερα που ειμαι 32 χρονων ΓΥΝΑΙΚΑ, ειχε και έχει μεγαλες απαιτησεις!. Μεχρι την τριτη δημοτικου ολα κυλουσαν ομαλα. Τοτε εμφανιστηκε ενα Β στους βαθμους μου και η οικογενεια μου μονο που δεν αυτοκτονησε!!!! Παραπονα στη δασκαλα. Φωνες σε εμένα. Η δικαιολογια της δασκαλας ηταν οτι δεν κανω καλα γραμματα και γι αυτο πηρα Β. Συνεχισα να προσπαθω οσο περισσοτερο μπορουσα με την καλλιγραφια και ομως καμια βελτιωση στα γραμματα μου.

Πεμπτη δημοτικου και αρχιζουνε προβληματα στα μαθηματικα. Οχι οτι δεν τα καταλαβαινα, απλα αργουσα. Αυτο ομως δεν φαινοτανε στην ταξη. Φαινοτανε οτι δεν τα ηξερα γιατι ποτε δεν τελειωνα τις ασκησεις. Γυρω στα Χριστουγεννα λοιπον, ειχαμε γιορτουλα και θα παιρναμε κ βαθμους. Ολοι οι γονεις κ οι μαθητες μεσα στην αιθουσα κ το feedback του δασκαλου για τον καθενα μας δεν εμενε κρυφο. Φτανει η σειρα μου, προχωραμε μπροστα με τον μπαμπα μου κ ο δασκαλος σουφρωνει τα φρυδια κ λεει μεσα στην αιθουσα “Δυστυχως η ΙΒ δεν στροφαρει!” Μια ησυχια μεσα στην αιθουσα, ολα τα ματια καρφωμενα πανω μας κ ενας μπαμπας κατακοκκινος αλλα ηρεμος. Γυριζουμε σπιτι κ αρχιζουν οι συζητησεις για το τι θα κανω στην ζωη μου. Να σας υπενθυμισω ημουν μολις 10 χρονων!!! Οποτε επεσε η πρωτη συμβουλη, να τελειωσω το γυμνασιο κ να γινω κομμωτρια! (δεν εχω τιποτα εναντιον της κομμωτικης μην παρεξηγηθω, απλα το επισημανω σε σχεση με την ηλικια μου κλπ). Εγω συνεχισα να προσπαθω οσο μπορουσα να παω καλα στο σχολειο αλλα εφτανα μεχρι το 9. Σιγα σιγα αρχιζω κ βρισκω τροπους που με βοηθανε στην συγκεντρωση, αρχιζω κ διαπιστωνω τι κανω απο πολυ μικρη ωστε να μαθω ακομα κ τις μερες της εβδομαδας!

Ανακαλυπτω τοτε τους χρωματιστους μαρκαδορους που ειναι για σημειωσεις. Κ αρχιζω να χρωματιζω τα βιβλια μου. Η πρωτη κατσαδα ηρθε!! “Δεν διαβαζεις, ολο παιζεις εκει μεσα” Μα εγω απλα οργανωνα αυτα που διαβαζα σε τομεις.

Ηρθε το γυμνασιο. Να διαβαζω με τις ωρες. Να κουραζομαι, να χανομαι μεσα σε τριγωνα, μεσα σε πηνια!!! Μου αρεσε ομως τοσο πολυ να ειμαι ολη μερα στα βιβλια μου κ ας μην θυμομουν πολλα μετα. Σιχαινομουν την ιστορια. Καθομουν με τον πατερα μου ωρες κ μου την ελεγε κ μετα τα θυμομουν. Αλλα ΟΧΙ!!!! Δεν την ηξερα οπως την ελεγε το βιβλιο!!! Πολυ κακη μαθητρια η ΙΒ.

Πρωτη γυμνασιου ερχεται η μητερα μου να ρωτησει τους καθηγητες κ πετυχαινει τον μαθηματικο! Της λεει λοιπον οτι ειμαι επιμελης κ πολυ καλη μαθητρια!! Τι εκανε τοτε ενα κοριτσακι 12 χρονων;; Αρχιζει κ χοροπηδαει γυρω απο τη μαμα του κ τον δασκαλο της κ φωναζει ” Στροφαρω! Στροφαρω! Στροφαρω!“

Τα χρονια περνουσαν κ εγω καθε χρονο ζοριζομουν κ περισσοτερο. Οι βαθμοι μου παντα 18 και 19. Μεσο ορο εβγαζα 19 + αλλα με πολυ κοπο. Φυσικα για τον μπαμπα δεν ηταν αρκετο ποτε! 20 ειναι το αριστα; 21 επρεπε να βγαζω εγω!!!!

Φτανω λυκειο, κ ανηκω στους καλους μαθητες. Πηγαινω πλεον φροντιστηριο κ θεωρουμε ΤΟΠ μαθητρια! Δευτερα λυκειου λοιπον με ξεκινανε προετοιμασια για πανελληνιες αφου με τα της δευτερας δεν εχω προβλημα. Σας λεω κορυφη μαθητρια!!! Ξενυχτια αγκαλια με τα ολοκληρωματα κ τα πηνια. Τωρα ειχα ανακαλυψει και την μουσικη. Ολη νυχτα επαιζε το ραδιο. Οι γονεις μεσα στην γκρινια. “Μα διαβαζεις τωρα;;; Μαλλον κοιροιδευεις” Τα σχολια των καθηγητων ομως παντα ηταν πολυ καλα! Δεν θα ελεγα οτι ανηκα στα φυτουκλακια, γιατι ημουν κ λιγο κωλοπαδακι αχαχαχα. Αλλα ειχα στοχο!!! Να περασω Ηλεκτρολογος Μηχανικος και Μηχανικων Υπολογιστων στο Μετσοβιο Πολυτεχνειο!!

Φτανει η 3η λυκειου. Διαβασμα, ξενυχτια, αγκαλια με τους μαρκαδορους κ το ραδιο. Οι πανελληνιες ηταν σε ενα μηνα κ ενα βραδυ μου πεφτει το στυλο απο το χερι. Δεν δινω σημασια. Προσπαθω να το πιασω ξανα! Τιποτα!! Γελαγα!! Με πιανει νευρικο που δεν μπορω να ελεξω το χερι μου κ λιποθυμω. Πηγαινω νοσοκομειο με τους καθηγητες μου απο το φροντιστηριο γιατι 11 το βραδυ που αλλου θα επρεπε να ειναι ενα κοριτσι 18 χρονων;; Η διαγνωση υπερκοπωση. ΤΟ χερι μου ομως αρνιοταν να λειτουργησει. Καθοτανε εκει κρεμασμενο. Τελοσπαντων να μην πολυλογω επι ενα χρονο οι γιαροι κανανε διαγνωση υπερκοπωσης. Πανελληνιες δενε δωσα εκεινη την χρονια. Οι γονεις μου αφου εχουμε γυρισει 5 γιατρους, πλεον νομιζουν οτι τους κοροιδευω.

Τελικα παω σε εναν αλλο γιατρο κ μου βρισκει φλεγμονες κλπ κ σε ενα μηνα γινομαι καλα. Φτανουν οι πανελληνιες. Αχγος πολυ αλλα ολοι σιγουροι οτι εστω ΑΕΙ Πληροφορικης το εχω στο τσεπακι.

Βγαινουν τα αποτελεσματα:  5,5,6,13

ΣΟΚ ολοι!!!! στο φροντιστηριο να λυνω τα θεματα χωρις προβλημα. Κανενας ομως δεν με χρονομετρησε ποση ωρα εκανα.

Μετα απο ενα χρονο αποφασιζουμε να βγω Αγγλια. Τα σχολια που ακουσα για αυτη την κινηση:

“Ας κατσει εδω κοριτσι πραγμα να καλοπαντρευτει…που να τρεχει”
“Στο σχολειο βαζουν ευκολα τους βαθμους, αφου εγραψε 5 στις πανελληνιες τοσο αξιζει ως μαθητρια. Στειλτε την να γινει κομμωτρια κ θα την παρω εγω στη δουλεια”
” Οποιος παει Αγγλια ειναι γιατι δεν διαβασε ποτε του κ εκει τους περνανε ολους ευκολα”

Ηρθα με κρυα την καρδια, αλλα κ ενα ονειρο να τρεμοσβηνει στην ψυχουλα μου!
Τελειωνει το πρωτο ετος με εργασιες στο 80%. Ερχονται οι βαθμοι στο σπιτι κ εχω μεινει σε ΟΛΑ τα μαθηματα αλλα στην εξεταστικη! Ναι ναι εδω τους περνανε ολους κ γι αυτο επρεπε να επαναλαβω ολα τα μαθηματα! Φυσικα ο πατερας μου δεν ηθελε να με ξαναστειλει κ πλεον η κομμωτικη φανταζε τοσο κοντινο. Πλεον αρχισα να αμφισβητω τον ιδιο μου τον εαυτο!! Μα τι κανω τοσα χρονια; Γιατι δεν μπορω να μαθω παπαγαλια κατι οπως οι αλλοι; Μηπως τελικα δεν στροφαρω;;;

Χαρη στην μητερα μου ερχομαι για δευτερη φορα πανω. Ολοι οι καθηγητες εδω αρχισανε να ρωτανε τι μπορει να πηγε στραβα κ κανεις δεν ηξερε απαντηση. Ωσπου μια μερα, αντεγραφα απο τον πινακα κ επεσε το ματι του καθηγητη μου. Αρχισε να γελαει κ μου λεει πρεπει να κανεις εξεταση για δυσλεξια. Λιγο τρομαξα αλλα αφου εκεινος γελαγε ειπα ενα απλο οκ.

Το κανω κ βγαινω 68% δυσλεκτικη. Οι κοπελες που μου κανανε τα τεστ το βρηκαν θαυμα να εχω φτασει τοσο ψηλα μονη μου χωρις βοηθεια. Τους ειπα για τα χρωματα που εχω στο κεφαλι μου κ θυμαμαι τις μερες. Για το πως καταφερα να διαβασω ενα χαρτη. Για τους μαρκαδορους μου. Για την μουσικη μου. Βρηκα τοση καταννοηση. Μου δωσανε στην εξεταστικη 20 λεπτα εξτρα ανα ωρα!!! Αυτο ηταν, ολοι βαθμοι στην εξεταστικη εκτιναχθηκαν στο 80%.  Στο πτυχιο πηρα αριστα 

Οταν το ανακοινωσα στη μητερα μου μεσω τηλεφωνου αρχισε να κλαιει σπαραχτικα κ να με ρωταει αν θα με διωξουν!!! Ετσι δεν αντιδρουμε σε καθε τι διαφορετικο; Σε καθε τι που ειναι εξω απο το καλουπι που μας βαζει η κοινωνια; Δεν το ειπα σε κανεναν αλλον περα απο τους γονεις μου. σε μια γενικη συζητηση που ειχα με την θεια μου κ τον τοτε 12χρονο γιο της ακουσα τραγικα πραγματα για τους δυσλεκτικους! Οτι ειναι χαζοι!!! Να τους σταματανε απο το σχολειο. Να πηγαινουν σε ειδικα σχολεια κλπ.

Πιστευω οτι η κοινωνια της Ελλαδας εχει δημιουργησει στην φαντασια του καθε ανθρωπου μια τελειοτητα. Αν κατι δεν ειναι σωστο στη ζωη σου, αν δεν εχεις σπουδασει, αν δεν εχεις λεφτα, αν δεν εχεις το τελειο αυτοκινητο… που πας;;;

Δεν λες σε ενα παιδακι 10 χρονων πως δεν στροφαρει! Και κυριως μπροστα σε τοσο κοσμο. Τελειωνουν φιλολογοι κλπ κ εχουν κανει ενα μαθημα πανω στην παιδαγωγικη!!! Το βρισκω τραγικο! Αυτη η εκπαιδευση που χτυπιομαστε πως εχουμε που ειναι; Στις παραγωγους, στα πηνια και στη φιλοσοφια των αρχαιων Ελληνων;

Ζητω συγνωμη για το μεγαλο κειμενο που εγραψα. Τα συναισθηματα κ βιωματα μου ειναι πιο βαθια απο αυτα που παρουσιασα εδω κ με κηνυγανε ακομα. Ειμαι λεκτορας στην πληροφορικη εδω κ 7 χρονια. Και ομως ακομα πρεπει να αποδεικνυω το πως εφτασα εδω γιατι πως γινεται σε τοσο νεαρη ηλικια να καταφερεις κατι τετοιο; Μηπως “πηγες” με καθηγητες βρε συ;;;

Κ φυσικα οταν ειμαι στην Ελλαδα το κρυβω οτι ειμαι λιγο “αργη” στη σκεψη

Ειμαι και εγω ενα ΑΜΕΑ.

Σας ευχαριστω που με διαβασατε

με εκτιμηση
ΙΒ

Ο δίγλωσσος γιός μου.

Ζούμε κ δουλεύουμε στην Αγγλία κ παρόλο που και εγώ και ο σύντροφός μου είμαστε Έλληνες, ο γιός μας ειναι δίγλωσσος μιας κ μεγαλώνει εδώ. Ειναι 1.5 χρονών κ καταλαβαίνει άπτεστα κ τις δύο γλωσσες. Και όμως ακόμα δεν μας λεει και πολλά. Λέει γεια στα ελληνικα, όχι στα Αγγλικά και καμιά φορά ναι στα Ελληνικά. Προτιμαει να επικοινωνει με το μουγκρητό ή στην δικιά του γλώσσα :).

Φυσικά όπως κλαθε γονιός, έχω ερωτηθεί απο πολλούς εάν μιλησε ο γιος μας κ πολλοί απορούν που δεν έχει μιλήσει ακόμα. Φυσικά και συμβουλεύτηκα τις δασκάλες τους αλλά και διάβασα ότι μπόρεσα ώστε να κατατοπιστώ και να του παρέχω την βοήθεια που χρειάζεται. Μερικές λοιπόν απορίες/προβληματισμούς που είχα και ίσως έχουν και άλλοι γονείς στην ίδια κατηγορία είναι παρακάτω:

1. Στον γιό μου μιλάω πάντα στα Ελληνικά όπου και αν είμαστε, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο στα Αγγλικά. Υπάρχει πιθανότητα να μπερδευτεί το παιδί? Μήπως θα έπρεπε να του μιλάω στα Αγγλικά εφόσον μένουμε στην Αγγλία?

Οι έρευνες λοιπόν έχουν δείξει ότι τα παιδιά δεν μπερδεύοντε με το να ακούν περισσότερες από μια γλώσσες. Η διαφορά είναι ότι τα δίγλωσσα παιδιά ξεχωρίζουν τις 2 γλώσσες στα 2 τους χρόνια. Ή πιο σωστά, τις ξεχωρίζουν στο κεφάλι τους από την αρχή που γεννιούντε, αλλα στα 2 τους χρόνια καταφέρνουν να τις ξεχωρίσουν και στην ομιλία. 



2. Υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί να μιλήσει Ελληνικά?
Οι έρευνες εδώ λένε οτι για κάποιο διάστημα υπάρχει μια περίπτωση να υπερισχύσει η μια γλώσσα, αλλά αν σαν γονείς επιμενουμε στην χρησιμότητα και των δύο γλωσσών, τότε το παδί θα μπορεί να ξεχωρίζει πότε πρέπει να μιλάει Αγγλικά και πότε Ελληνικά.



Έτσι λοιπόν, επιμένω πολύ στο σπίτι το παιδί να έχει άμεση επαφή με τα Ελληνικά. Πέρα από τις καθημερινές μας συζητήσεις, λέμε τραγουδάκια στα Ελληνικα, φέρνουμε βιβλία από Ελλάδα κ διαβάζουμε, αλλά ακόμα και αν έχουμε στα χέρια μας Αγγλικό βιβλίο, θα το εξιστορήσουμε στα Ελληνικά.


Φυσικά ο περισσότερος κόσμος δεν καταννοεί ότι το παδί καταννοει άπταιστα και τις δύο γλωσσες σε ηλικία 1.5 χρονών. Ήδη έχει αρχίσει να λέει λεξούλες και αυτο που έχω συνηδητοποιήσει είναι ότι διαλέγει αν θα πει μια λέξη στα Ελληνικά ή στα Αγγλικά ανάλογα με το τι βρίσκει πιο ευκολο!

Εάν έχετε και εσείς δίγλωσσα παιδιά και έχετε διάφορες ανησυχίες και απορίες μπορείτε να βρείτε χρήσιμες πληροφορίες σε διάφορες ιστοσελίδες:
The International Linguistics Community
Multilingual Children's Association

What is to be a Teacher in Higher Education: The relationship between Teaching and Research

This paper examines recent developments in the role of the university in increasingly knowledge-based societies. The universities play an enhanced role in technological innovation and the relationship between teaching and research is widely being researched. Through this article I will try to draw from my own experiences and try to critically explore how teaching is affecting research and vice versa. The conclusion will look at the future mass higher education.

Blended Learning: The transformation of Higher Education curriculum

This paper is a review of literature and current information related to blended learning. It will deal with several primary research issues which will include the redefining of the role of student, the role of teacher/tutor, learning and the educational establishment. The paper will analyse and discuss the selection of strategies to increase interactivity and active learning, learner characteristics, learner support and operational issues.

Λίγα λόγια για την έρευνά μου.

Το ενδιαφέρον μου για την έρευνα στην παιδαγωγική καλλιεργήθηκε σιγά σιγά. Ανέκαθεν πίστευα πως αυτο που με γέμιζε ήταν απλά να κάθομαι σε ένα γραφείο, μακριά από τα βλέμματα του κόσμου και να γράφω κώδικα, άλλωστε πληροφορική σπούδασα :)

Δουλεύοντας ως βοηθός δασκάλου σε κολλεγιο ενώ ήμουν φοιτήτρια, διαπίστωσα πως μου αρέσει η διδασκαλία. Μετά την παρότρυνση των καθηγητών μου, έκανα μάστερ ως εκπαιδευτικός και να 'μαι τώρα λέκτορας στην ανώτατη εκπαίδευση. Η έρευνά μου ποικίλει, κυρίως όμως έχει να κάνει με νέες μορφές διδασκαλίας χρησιμοποιώντας την τεχνολογία και κατά κύριο λόγο flexible learning.

Το flexible learning ομως σιγά σιγά παίρνει κ άλλες μορφές. Μπορεί κ ένα "παραδοσιακό" πτυχίο να προσφέρει flexible learning χρησιμοποιώντας νέες μεθόδους διδασκαλίας και αναζήτησης. Είναι γεγονός άλλωστε, οτι στην σημερινή εποχή, η επαφή μας με τους υπολογιστές κ το ίντερνετ ειναι καθημερινή.

Εκτός απο flexible learning, ασχολουμαι με διάφορα θέματα που εχουν να κάνουν με την σχέση δασκάλου και φοιτητή, αμφίδρομη διδασκαλία και επίσης διδασκαλία και υποστήριξη ανάμεσα στις φοιτητικές ομάδες. Ένας άλλος τομέας αρκετού ενδιαφέροντος για εμένα ειναι κ οι μαθησιακές δυσκολίες εφόσον καθημερινά συναναστρέφομαι με ΑΜΕΑ στην αιθουσα διδασκαλιας. 


Θα προσπαθήσω μέσα από τις αναρτήσεις μου, να ασχοληθώ με όλα τα παραπάνω θέματα που με ενδιαφέρουν είτε έχω δημοσιεύσει καποια εργασία είτε οχι.

Καλωσόρισμα!

Καλωσορίσατε!
Σκέφτομαι πολύ καιρό να ξεκινήσω αυτό το blog, αλλά μια η έλλειψη χρόνου, μια η συνεχής σκέψη και αναζήτηση για το τι μορφή πρέπει να εχει, με έκανε να το καθυστερήσω αρκετά. Με μια πρωινή όμως φιλοσοφική αναζήτηση που είχα με μια φίλη, αποφάσισα επιτέλους να το ξεκινήσω. Εδώ θα αναρτώ διαφορα που με απασχολούν μέσα απο τη δουλειά μου, τον ρόλο μου ως γονέα και οτιδήποτε άλλο θελω να μοιραστώ με όλους εσάς. Περιμένω με ανυπομονησία τα σχόλια σας.

Σας ευχαριστώ
Ισμήνη Βασιλείου